Foto gemaakt bij mist op 27 december 2024. Over de missiekapel is de volgende informatie te vinden op een website die speciaal aan dit gebouwtje gewijd is.
In 1813 werd het nieuwe Verenigd Koninkrijk der Nederlanden gesticht met als eerste koning Willem I. De grondwetsherziening van Thorbecke, goedgekeurd in 1840 onder diens opvolger Willem II, gaf Nederlandse katholieken na eeuwen van achterstelling tijdens de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden het recht zich te organiseren en hun geloof openlijk te belijden. In de aanloop naar de stichting van een Nederlandse kerkprovincie – die pas in 1853 en onder felle antikatholieke protesten tot stand zou komen – kwam er een ongekende beweging op gang om het volk te ‘herkerstenen’ en het innerlijke geloof binnen parochies te verdiepen en versterken. Een van de manieren om dit te bewerkstelligen was het houden van zogenaamde ‘Missieweken’. Het woord ‘missie’ betekende in dit verband niet het werk van religieuzen in verre gebieden, maar de prediking in parochies met als doel ‘heropwekking’ van het geloof en de bekering van zondaars. Missieweken vonden meestal plaats in de wintermaanden. Dan had de voornamelijk agrarische bevolking meer tijd omdat het werk op de akkers stil lag.
Toen rond Pinksteren 1848 de reconstructie en uitbreiding van de kerk in Heythuysen afgerond waren, zag de toenmalige pastoor Van der Zandt hierin aanleiding om zijn gelovigen weer eens ouderwets wakker te schudden en hen te wijzen op hun godsdienstige plichten. Drie boetepredikers uit het klooster van de redemptoristen uit Wittem, de paters Van der Linden, Michels en Antonius kwamen daarom een Missieweek houden. Een van de paters gaf vanaf half zes ’s morgens instructie, droeg om negen uur een hoogmis op en hield daarna een donderpreek (groot sermoen). ’s Avonds om half zeven vond er weer instructie plaats, gevolgd door het bidden van een Rozenhoedje en gezang. Het programma vulde aldus begin en einde van elke dag. De volgende dag leidde een andere pater dezelfde rituelen. Dat ging zo tien dagen door. En blijkbaar met succes, want pastoor Van der Zandt schrijft:
De pater zeide dat de menschen goed bekeert waeren want er zijn vele traenen gestort.
Een Missieweek werd geopend met het planten van het zogenaamde ‘Missiekruis’. Een nieuw of bestaand kruis werd gewijd en in processie door de parochie gevoerd. Zo lezen we in de aantekeningen van Godefridus Vossen, inwoner van Heythuysen:
“De plegtigheid van het kruijs planten was: eerst werd het kruijs geweijd en dan een sermoen en daarna de prosessie van de kerk tot aan het kapelleken naest Levero geleegen en dan daar gekeert, weder langs de kerk tot op de Walk en daar weder gekeert en zoo na de kerk tot op de plaats daer nu het kruijs gepland is. Het kruijs wierd gedragen door twaelf jongelingen en vergezeld van kleijne bruijtjens in het wit gekleed. Er was een schaer van volk, tegen de twee duijsend”.
In de kerk kreeg het kruisbeeld, vergezeld door de beelden van Maria, Christus’ moeder en Johannes, zijn meest geliefde leerling, als geheel de ‘Missiegroep’ genoemd, een plaats onder de toren.
Begin 1847 vond er een aanbesteding plaats voor een reconstructie en uitbreiding van de kerk. Het werk werd toegewezen aan Mathias Verkoelen, timmerman-aannemer wonende te Heythuysen. De kerk werd vergroot aan de zijde van het kerkplein. Aan de zijde van de Biesstraat was te weinig uitbreidingsmogelijkheid. De oude toren werd afgebroken en ongeveer 14 meter verder en 8 meter hoger, weer opgetrokken. Het middenschip werd hierdoor aanzienlijk verlengd. De ruimte onder de eerste torenzolder bleek daarna echter niet meer geschikt om de Missiegroep een plaats te geven. Daarom besloot men bij de hoofdingang van de kerk een nieuwe kapel te bouwen om de beeldengroep in te plaatsen. Deze ‘Missiekapel’ werd gebouwd in 1850 of 1851. De bouw werd mogelijk gemaakt door een gift van Mathias Verkoelen. Of hij daadwerkelijk zelf meebouwde aan de kapel, is de vraag. Verkoelen overleed namelijk in 1851.
Meer foto’s van dezelfde dag hieronder.











alem archeologie architectuur castle dordrecht eindhoven fotografie fruit gelderland germany hamburg Heythuysen leiden limburg literatuur museum nature netherlands photography photoshop rome romeinen vergilius